سلام خانم دکتر میبخشید امکانش هست راجع به افسردگی یه کم توضیح بدید؟ خواهرم من ۴۸ سالشونه الان 6 ساله که جدا شده از همسرش و بچه نداره. جديداً میبینم که حال و حوصله بیرون رفتن رو نداره و خیلی هم لاغر شده میشه یه کم. راجع به افسردگی راهنماییم کنید؟
پاسخ
در جواب این دوست عزیزمون که در مورد افسردگی سوال پرسیدند اطلاعاتی دربارهی این بیماری نوشتم امیدوارم که برای باقی دوستان نیز آگاهی دهنده باشد.
علائم افسردگی چیست؟
احساس غم و اندوه پایدار، احساس بیلذتی از هر چیزی که برایمان زمانی لذتبخش بود مثل روابط اجتماعی، کار، رابطهی جنسی، احساس بیارزشی و دست کم گرفتن خود، احساس گناه، کاهش تمرکز، پُرخوری و یا کمخوری، پرخوابی و یا کمخوابی، احساس ناامیدی نسبت به آینده، افکار مربوط به خودکشی، افکار مربوط به مرگ (نه فقط ترس از مرگ).
همهی ما گاهی دچار احساس ملال، بیحوصلگی، بیانگیزگی، ناامیدی، بیقراری و عدم توانایی درست برایتصمیمگیری میشویم و تفاوتش با بیماری افسردگی در شدت و مدت زمان این علائم است.
ما در کیفیتها تفاوتی نداریم با یکدیگر. تفاوتها در کیفیت تجربهی علائم است. یک فرد افسرده میتواند ۲ هفتهی تمام خُلق غمگینی و اندوه را در تمام مدت روز تجربه کند و یا در تمام این مدت از هیچچیز لذت نبرد اما باقی افراد گاه به گاهی ممکن است بیحوصله شوند.
علت افسردگی چیست؟
یکی از این علتها تغییرات شیمیایی در مغز است. (انتقال دهنده و هدایت کنندههای پیامهای عصبی در مغز)، عوامل محیطی و اجتماعی مثل طلاق، بیکاری، از دست دادن عزیزان و ژنتیک.
افسردگی ممکن است ناشی از تغییرات هورمونی ماهانه و یا یائسگی، بیماریهای عفونی، مشکلات تیروئید، صرع، تصادف، ضربه به سر و بیماری پارکینسون باشد.
نشخوار فکری (rumination):
تمایل به فکر کردن دائم به تجربهها و افکار غمگین یا جویدن مداوم افکار. افرادی که مدام به این فکر میکنند که چرا فلان اتفاق بد افتاد یا چرا این مشکل برایم اتفاق افتاد، بیشتر در معرض افسردگی هستند و جالب است بدانیم که زنان بیشتر از مردان نشخوار فکری میکنند.
افرادی که افسرده میشوند خود را متفاوت از دیگران و تنها احساس میکنند و گاهی گمان میکنند فقط خودشان هستند که این مسئله را تجربه میکنند. خوب است بدانیم که افسردگی یکی از شایعترین بیماریهای بشر است. آمارها نشان میدهد یک نفر از ۵ نفر زن و یک نفر از ۱۰ مرد در طول زندگی خود افسردگی را تجربه میکند.
باورهای راجع به افسردگی
خوب است بدانیم افسردگی نشان دهندهی ضعف شخصیتی، بیارادگی و ضعیف بودن نیست. افسردگی در همهی اقشار جامعه و تمامی طبقات جامعه، افراد تحصیل کرده و در جنسیتهای مختلف در همهی گروههای سنی (حتی کودکان و نوجوانان، گاهی به شکل پرخاشگری)، در افراد مذهبی، در زنان و در مردان میتواند اتفاق بیفتد و مانند هر بیماری درمان مختص خودش را میطلبد.
هیجان
تعامل اجتماعی، احساسات و هیجانات تا اندازهای مسری هستند. تحقیقات نشان میدهد دانشجویانی که سه هفته در کنار یک فرد افسرده زندگی میکنند، علائم افسردگی در آنها نمایان میشود.
خانواده
افرادی که به افسردگی مبتلا میشوند، به این علت که مدام دربارهی مسائل و دیگران و دنیا و آینده با بدبینی، بدگویی، منفیبافی، شکوه و شکایت میکنند، به دنبال مقصر میگردند و خود را قربانی شرایط زندگی میبینند، اطرافیانشان از کمک به آنها خسته ناامید میشوند و تنهایشان میگذارند و همین موضوع دوباره چرخهی طرد و تنهایی را در آنها به راه میاندازد و افکارشان تأیید میشود و روز به روز تنهاتر و منزویتر و بدبینتر به دیگران میشوند.
خودکشی
اگر کنار فردی با بیماری افسردگی زندگی میکنید، با جدی گرفتن صحبتهایی راجع به خودکشیاش، از دیدن بخششهای غیرعادی اموالش و خوب شدن ناگهانی و ناپدید شدن افسردگی شدید یک فرد، گاهی زنگ خطری برای اطرافیان است که باید جدی گرفته شود. شاید زمان خودکشی این فرد نزدیک شده است.
کمک حرفهای
برای درمان از روانشناس و روانپزشک (دارو درمانی) کمک بگیریم و هر نوع صحبت خودکشی از زبان اطرافیان حتی کودکانمان را جدی بگیریم. درمانهای رواندرمانی دارو درمانی میتوانند بسیار کمک کننده باشند برای همهی کسانی که در قعر چاه تاریک ذهنشان فرو رفتهاند.