سلام خانم دکتر من ۲۸ سالمه. مهندس شهرسازی خوندم و کار میکنم و خواهر برادری ندارم. یک سؤال داشتم. مادر من10 سال پیش که پدرم فوت کردند، دو سال بعدش مامانم دچار بیماری دو قطبی شد و از سالها پیش تحت درمان هستند ولی من خودم اضطرابم خیلی زیاد شده این روزها و مدام نگرانم که نکنه من هم دو قطبی دارم و نمیدونم. میشه یه کم راهنماییم کنید؟
افرادی که به این اختلال دچار میشن، رفتارهایی رو نشون میدن که اطرافیان متوجه اونها میشن. ممکنه اعتماد به نفس و خود بزرگبینی غیرعادی نشون بدن، نیاز کمی به خوابیدن پیدا کنند. مثلاً 3 ساعت خواب کافی میشه براشون و اصلاً احساس خستگی نکنند. ممکنه کارها و تصمیمیاتی بگیرند و اصلاً به عواقبش فکر نکنند. مثلاً ممكنه ولخرجی، بیمبالاتیهای جنسی، افزایش میل جنسی، خیانت به همسر، سرمایهگذاریهای تجاری غیرعاقلانه و بخشش داراییها و … انجام بدهند، خیلی معاشرتی به نظر برسند، پرحرف بشن و هیچکس جلودارشون نباشه، حواسپرت به نظر بیان و گاهی تحریکپذیر باشند و اگر جلوی کارهاشون گرفته بشه به شدت عصبانی بشن.
آیا خطر خودکشی وجود داره؟
در کودکان هم اتفاق می افتد؟
در کودکان شادی و سادگی در موقعیتهای خاص طبیعیه علائم فراتر از حد انتظارات کودک و در موقعیتهای نامتناسب به طور مداوم مشاهده شود. (تغییرات خلقی و افزایش مداوم فعالیت یا میزان انرژی و شادی غیرعادی کودک، دست به کارهای خطرناک زدن کودک) و افرادی که با کودک در ارتباط هستند متوجه تغییر خلق کودک میشوند. (کودک نسبت به رفتارهای گذشتهاش و میزان انرژی و خلق و … بسیار متفاوت میشود). البته نباید با بیش فعالی کودکان اشتباه گرفته شود.
چه زمانی این رفتارها نگران کنندهاند؟
چه زمانی نیاز به بستری وجود داره؟
بعد از این دوره که چند روزی طول میکشه، این حال خوش و سرخوشی جای خودش رو به افسردگی میده و فرد وارد فاز افسردگی میشه. اگر اختلال و مشکل خلق انقدر شدید باشه و برای پیشگیری از آسیب به خود با دیگران و ویژگیهای روانپریشی (مثل شنیدن صداها و با دیدن تصویرهایی که در واقعیت وجود خارجی ندارند (نوهم شنوایی و بینایی) بستری کردن لازم میشه.
سیکلوتایمی
بعضی افراد هم هستند که نه انقدر سرخوشی رو به این شدت تجربه میکنند و نه انقدر افسردگی رو به این شدت. فقط سالها در این دو فاز به صورت خفیف قرار دارند که به اون اختلال خلق ادواری (سیکلوتایمیک) گفته میشه. برای آدمهای بزرگسال دو سال و برای بچهها و نوجوانان ۱ سال ادامه داره. پس این اختلال میتونیم بگیم که شکل خفیف دو قطبی محسوب میشه ولی به شرطی که در بیشتر روزها و ساعتهای این دو سال، این نوسانات و پایین و بالا شدنهای خلق همیشه باید باشه تا بتونیم تشخیص خلق ادواری رو بگذاریم.
دارو درمانی
درمانهای دارویی خیلی مؤثر میتونه باشه ولی در زمان استفاده از اونها یادمون باشه که الكل نباید استفاده کنیم و خود الکل به شدت روی خلق اثرگذاره. اگر کسی از بستگان و فامیل درجه یکتون این اختلال رو داشته باشه، شما نسبت به جمعیت عادی ۱۰ برابر مستعدتر خواهید بود.
در جواب این دوست عزیز باید بگم در این اختلال، درسته که آسیبپذیری ژنتیکی وجود داره ولی به عوامل دیگه مثل حمایتهای اجتماعی، شرایط زندگی، سبک زندگیتون، ویژگیهای فردی خودتون بسیار مهمه. اگر اضطرابتون باعث میشه که کارهاتون رو نتونید درست انجام بدید، شاید این اضطراب براتون دست و پا گیر باشه و قابل درمانه در غیر این صورت، جای نگرانی وجود نداره. با توجه به اینکه خواهر و برادری ندارید میتونید با روابط اجتماعی با کیفیت اطرافتون، برای خودتون و مادرتون شرایط حمایتگرانهی بیشتری رو فراهم کنید.